Rozwoj rolnictwa

Szybciej od bardzo słabo jeszcze rozwiniętego przemysłu wzrastało w tym czasie, zwłaszcza w Kanadzie centralnej, rolnictwo, produkujące w coraz większym stopniu na eksport oraz zaopatrujące w żywność kanadyjskie miasta i osiedla. W miarę posuwania się na Zachód linii kolejowej i towarzyszącego jej osadnictwa powstawały na preriach farmy rolnicze, stanowiące niebawem główny rezerwuar bogactwa zbożowego Kanady. Rozwijało się też górnictwo, wydobywano w centralnych częściach kraju miedź i ołów, na wschodzie węgiel. Szybciej rozwijały się bardziej centralnie położone prowincje Kanady, Ontario, Manitoba i Quebec, natomiast prowincje morskie w mniejszym stopniu uczestniczyły w zaczynającym się okresie ery przemysłowej. Toronto stawało się coraz poważniejszym konkurentem Montrealu jako ośrodek banków i spółek handlowych, skutecznie rywalizujących z głównym miastem Quebecu. Obok tych dwóch coraz poważniejszych metropolii, Toronta i Montrealu, rozwijać się szybko zaczął pod sam koniec XIX w. Vancouver w Brytyjskiej Kolumbii, zwłaszcza od czasu zakończenia w 1885 r. transkontynentalnej linii kolejowej Canadian Pacific Railway (w skrócie CPR). Na główny ośrodek prowincji preryjnych wyrastał Winnipeg w południowej Manitobie.