Koalicja

W 1854 r. powstała w Kanadzie koalicja, w której skład weszli brytyjscy to rysi, francuscy konserwatyści i umiarkowani radykałowie spod znaku Francisa Hincksa. Koalicja ta przyjęła nazwę Partii Liberalno-Konserwatywnej (późniejsza Partia Konserwatywna) i odegrała ważną rolę w nowszej historii Kanady, zwłaszcza pod przywództwem wybitnego polityka i jednego z jej twórców, Johna A. Macdonalda. Partia ta zdołała połączyć brytyjskich i francuskich Kanadyjczyków, spełniając w ten sposób ideę Macdonalda utrzymania jedności Kanady. Z Macdonaldem współpracował blisko George Cartier (1814—1873), przywódca francuskiego skrzydła Partii Liberalno-Konserwatywnej. Był on prawnikiem działającym w interesie kolei Grand Trunk, popieranej przez tę partię ze względu na poważną rolę tej inwestycji dla politycznej i gospodarczej integracji kraju. Dodajmy, że od samego początku występowała Partia Liberalno-Konserwatywna również na rzecz sekularyzacji kościelnych rezerw ziemskich i zniesienia starego systemu senioralnego w Dolnej Kanadzie, od dawna już anachronicznego i niepopularnego wśród francuskich Kanadyjczyków. Partia Liberalno-Konserwatywna natrafiła w swej działalności na opozycję reformistów spod znaku Clear Grit, działających pod wodzą wpływowego dziennikarza George Browne’a (1818—1880).