Morze Północne u zachodnich wybrzeży Jutlandii jest stosunkowo płytkie. Płycizny do 10 m ciągną się wzdłuż wysp oddzielających morze wattów na południowym zachodzie. Na północ od przylądka Blavands Huk głębokości nie przekraczają 30 m. Izo-baty przebiegają prawie równolegle do wybrzeży. Morze wattów cechuje mieszanie się słonych wód Morza Północnego ze słabo zasolonymi wodami przybrzeżnymi. Roczne wahania temperatur powierzchni wody sięgają tu 16°C, pomiędzy l – 2°C w lutym i marcu do 17 – 18°C w sierpniu i wrześniu. Zasolenie w strefie przybrzeżnej ulega również zmianom w ciągu roku, wynoszącym 29 – 33%o. Słona woda jest cięższa od słodkiej, dlatego tworzy głębszą warstwę denną, która podczas przypływu wnika daleko w ujścia rzek, a następnie, mieszając się turbulentnie ze słodką, tworzy wodę słonawą, o małej zawartości soli. Na skutek dużego zapasu ciepła i względnie wysokiego zasolenia, otwarte wody Morza Północnego są zimą wolne od lodu. Jedynie na morzu wattów prawie regularnie w styczniu i lutym pojawia się kra morska albo lód dryfujący na wewnętrznych torach wodnych oraz lód przybrzeżny. Wskutek tego zachodzi konieczność oczyszczania torów wodnych do Esbjergu.